• Birds tegen Honkbal 1

    De Reserves gaan wederom tot het gaatje en laten de Birds even ruiken. 

    Het is 12 juni als de Reserves in Zouterminder moeten aantreden tegen de Birds. De huiswedstrijd eerder dit seizoen was een taaie pot en werd pas op het eind van de wedstrijd beslist.

    Dus wisten de Reserves dat tot aan de laatste bal ze geconcentreerd moesten blijven, zoals dat precies nooit lukt. Teamers werd wederom voor de helft ingevuld, dus wist niemand hoeveel spelers er nou daadwerkelijk zouden zijn. En wat betreft de jeudige inbreng wist Vincent gelukkig als enige junior wat voor afspraken er zijn gemaakt aan het begin van het seizoen, waarvoor hulde. Als oproepers wisten we op het laatste moment beslag te leggen op Robin Nijman en Robert de Waard, waar ook voor hulde.

    Roel had zowaar de donderdagtraining meegemaakt, maar moest geblesseerd afhaken tijdens de batting practise. Hij ging weer vreselijk lelijk achter een inside pitch aan die hij vervolgens uit pure onkunde op zijn eigen enkel sloeg. De schaafwond werd aangezien door hemzelf als een oorlogswond en wilde op de DL list, want dat had hij op mlb.com gezien en vond hij zelf ook wel gaaf.

    Maar coach Mallee was onverbiddelijk en posteerde Roel ten kosten van de Reserve ace op de heuvel. Reserve catcher Efril had zich afgemeld voor een blaartje die hij ergens had opgelopen. Dus was er wel een probleem wie de ballen van Roel zou moeten vangen. Oproeper Robert was zo dapper om te gaan zitten. Doordat Ferry was gepasseerd als werper had hij een plekje in het linksveld tot zijn beschikking gekregen, maar als goedmaker stond hij als 2 de slagman opgesteld dus ook ferry hobbelde tevreden het veld in.

    Zo begon de wedstrijd met Vincent als openingsslagman, maar ging uit door een actie 4-3. Ferry daarna pakte 4 wijd kaal en werd door een honkslag van Tom verder gebracht. Door velderskeus voor Michael werd Ferry op het 3 de honk gestald. Met vervolgens een doorgeschoten bal stond de comfortabele 0-1 op het scorebord. Patrick sloeg de bal mooi de lucht in, maar werd gevangen door de linksvelder en zo mochten de Reserves het veld betreden met de closer als starter.

    De Reserves hadden wat last van spanning, dat was ook weer in de dugout te ruiken, de koppositie geeft toch een extra druk waar maar mee omgegaan moet worden en daar valt niet op te trainen. Zo kwam de eerste man door een fout 3 op het honk, de 2 de slagman door een geraakt werper, honkslagen en wederom foutjes. Zo vond Roel het weer nodig om van 3 meter afstand voluit te gooien naar het 3 de honk om de nul te maken, dat was uiteraarddd weer niet zijn schuld, vond vooral Roel zelf. Zo keken na de eerste inning de Reserves aan tegen een 4-1 achterstand aan en konden de reserves weer traditioneel tegen de bierkaai proberen te vechten.

    De Reserves pakte direct de draad weer op. Zo sloegen Ryan en Robert back to back 2 honkslagen en volgde Robin een honkslag. Vervolgens nog een paar bal contacten en stonden de Reserves met 4-6 voor.

    Roel had inmiddels de smaak goed te pakken, al zag je aan Robert wel het gemis van 15 jaar honkbal en dat het vangen van een bal van Ron Watts iets anders is als een rechte van Roel. Zelfs slagballen gingen volledig zonder aangeraakt te worden langs de arme catcher. Op advies van de scheidsrechter heeft Robin de enige rechtse catcher handschoen op de Nederlandse velden aangetrokken en deed dit met verve!

    Vervolgens werd het een wat rommelige wedstrijd. De werper van Birds ging steeds zachter gooien, waarop de Reserves steeds harder wilde gaan slaan met als direct gevolg dat alle ballen nog hoger gingen en nog meer op de poppetjes. Roel werd inmiddels erg gesteund door zijn veldspelers, zo pakte Patrick als Cano een bal op het 2 de honk backhand en gooide de loper uit op 1. Er was zowaar een dubbel spel volgens het boekje en werden de ballen ook gevangen die gevangen moesten worden.

    Patrick bracht in de 5 de inning nog een puntje erbij. Maar Birds zag kansen en konden de worpen van Roel zo langzamerhand aardig timen. Dus de ballen gingen steeds harder van de knuppels af. Zo hadden zij de honkjes gevuld en werd de bal hard naar Cano geslagen. Echter in de 3 de klasse ben je van Cano ook weer gelijk een Pietertje of Jelmar. En zo geschiedde. De makkelijkste bal in deze wedstrijd voor Patrick ging ouderwets door de stokjes, waardoor de stand ineens 8-7 was voor de thuisploeg.

    De Reserves kregen geen grip op de batting practise ballen van werper Charite. Birds scoorde echter wel nog een keer en zo hadden de Reserves nog 1 kans om voor te komen en begonnen de ouwe rotten wederom aan een onmogelijke opgaven in de 9 de met een 9-7 achterstand

    Ferry opende met een honkslag, Tom sloeg hem in de dubbel. Maar door het perfect uitgevoerde opbreken van het dubbelspel was Tom toch nog in op het eerste honk. Michael die nog geen deuk in een pakje boter had geslagen zat aan stoten te denken. Maar deed dit toch maar niet gezien de situatie en sloeg Tom binnen met een 3-honkslag. Patrick sloeg hoge bal naar recht die niet gevangen werd en zo was de spanning toch weer terug, omdat Mike ook over de thuisplaat kwam. 9-9, Daarmee waren de reserves uiteraard nog niet tevreden, Ryan had ook nog een honkslag in zijn knuppel en namaak Menno pakte 4 wijd. Toen kwam Robin de oproepkracht die ook een 3-honkslag in petto had. Zo was er nog 1 uit en deed Roel wat van hem gevraagd werd. Een hoge bal naar het outfield. Echter ging Robin met hink stap sprong van het 3 de honk af, waarna hij op de grond lag. Dus was het aan Martin (die inmiddels als geblesseerde de geblesseerde Vincent had vervangen) om een honkslag te slaan. Helaas faalde hij hierin maar was de achterstand omgebogen in een voorsprong van 9-12. We hoopte nog dat het puntje dat we door Robin misliepen bepalend zou zijn.

    Birds had nu nog 1 kans en de druk op de Reserves werd groter. Zo kwam de 1 ste slagman op het honk met 4 wijd en vervolgens harde hits. Punt was inmiddels binnen en 1 en 2 bezet met 0 nullen. Coach Mallee had genoeg gezien en Michael mocht de laatste 3 nullen proberen voor elkaar te boksen. Roel was nu catcher geworden en Robin weer naar het midveld. Dit was wel even billen knijpen, want het winnende punt stond aan slag. Met een sterke 2 x 3 slag gaf Mike zijn visite kaartje als vogelverschikker af liep de spanning op tot het uiterste, maar door vakkundig ouwehoeren van Roel tegen de vogel aan slag had ook deze arme man 3 slag voor dat tie het door had en was ook de laatste hoop voor birds vervlogen. Zo waren het toch weer de Reserves die de tegenstander even hebben laten ruiken en er met de winst van tussen gingen. Het bleef nog lang onrustig in Zoetermeer na het nog steeds ongeslagen team van coach Mallee.

    Dit alles onder toeziend oog van vaste supporter Paul Muuren, Reserve scoorder Robin Maagdenburg en vice scoorder Wim.

    Volgende week hebben de Reserves de ondankbare taak de eilanders van Oude Tongen om 10 uur te ontvangen aan de gopherslane. Coach Mallee was erg te spreken over het 2 slag slaan, waar donderdag ontzettend hard op was getraind. Aanstaande donderdag wordt er getraind om aanvallend langs de 3 de honkman slaan. Deze speler zal met een hard lichaamsdeel terug denken aan deze wedstrijd. Verder mag ook nog getraind worden op het vangen van hoge ballen in het binnenveld.

    Tot zondag!